Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

οι χαρές της αναζήτησης

 
δυο χρόνια περίπου στο νησί πια , συνεχίζουμε εμείς τα παιδιά της πόλης να ανακαλύπτουμε…
 - σα μικρά παιδιά που ανοίγουν πακέτα δώρων –
 
…την πολυτέλεια του να μην σε κυνηγάει ο χρόνος
… τι σημαίνει να προσλαμβάνουν οι αισθήσεις φιλικά με τον άνθρωπο ερεθίσματα, εικόνες, ήχους, γεύσεις, μυρωδιές
…την ευεργετική από κάθε άποψη ενασχόληση με τη γη
…την  η σ υ χ ί α  γύρω μας , έχοντας τον απαραίτητο ζωτικό χώρο για να αναπνέουμε – η πάλη για την ησυχία εντός μας είναι καθημερινή , η επίτευξή της και η απώλειά της συνεχής εναλλαγή…

τη λουίζα τη γνώρισα στο νησί – τι άρωμα Θεέ μου
τώρα που ο αγαπημένος μου θα αποκτήσει μίνι αποστακτήρα θα πειραματιστούμε και με αιθέρια έλαια…
θα γίνουμε μίνι αλχημιστές…


 
στο έχω πει και στο ξαναλέω και θα στο ξαναπώ:
  σε Σένα που περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο θέλω να συναντήσω και να αγαπήσω –
με τα χείλη, το νου , την καρδιά: τόση ομορφιά και δίπλα τόση ασχήμια , πώς μπόρεσες;

τόση ομορφιά που πληγώνει, που βιώνεται με μια ανεπάρκεια , νοσταλγία, μια αναμονή για την Πόρτα που δεν έχει ανοίξει ακόμη…

στο έχω πει και στο ξαναλέω και θα στο ξαναπώ:
Εσύ ξέρεις τον πηλό , το ζυμάρι που έπλασες και του έδωσες προοπτική Θεού , ας γίνει όπως νομίζεις – και άσε εμένα να νιαουρίζω , εγώ θα περιμένω και θα σε εμπιστεύομαι – θα το λέω με τα χείλη, το νου και την καρδιά …

 
¨Δεν με τρομάζει η αμφισβήτηση. Ήμουν σε ένα σχολείο και με ρώτησαν “εσύ τον αμφισβητείς τον Θεό”; και τους απάντησα, ότι ναι, τον αμφισβητώ…Αμφισβητώ το Θεό σημαίνει ότι δεν αρκούμαι σε αυτό που έχω τώρα και περιμένω κάτι άλλο να μου φανερώσει. ..εγώ μια ζωή αυτό κάνω, χαίρομαι να τον αμφισβητώ γιατί κάθε φορά επανέρχεται Εν Δυνάμει !... Το μυστήριο του Θεού είναι το ωραιότερο πράγμα που μπορεί να υπάρξει στον άνθρωπο. Για μένα λένε αν είχα χαρά στην επιστήμη. Ναι είχα πολύ μεγάλες χαρές αλλά οι χαρές της αναζήτησης του Θεού και της διακριτικής αποκάλυψής του ανάλογα με το μέτρο των δυνατοτήτων μας είναι οι μεγαλύτερες χαρές.¨ Μεσογαίας Νικόλαος


 
ο κόσμος εδώ ανήσυχος όπως παντού , το εργασιακό μέλλον σκοτεινό…
σκοτεινή ήταν πάντα η ιστορία και ακόμη πιο σκοτεινά τα παρασκήνιά της

σίγουρο είναι πως το πνεύμα και την ψυχή δεν μπορεί κανείς να τα  καθυποτάξει αν δεν του το επιτρέψουμε…
και όσους δεν έχουν γερές αντιστάσεις ας τους βοηθήσουν αυτοί που έχουν ισχυροποιώντας παράλληλα τις δικές τους

 καλή δύναμη σε όλους μας