Η πιο όμορφη θάλασσα

είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει

Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα

Τις πιο όμορφες μέρες μας

δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα

Κι αυτό που θέλω να σου πω

το πιο όμορφο απ' όλα,

δε στο 'χω πει ακόμα.

Ναζίμ Χικμέτ

(webshots)


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ανεβαίναμε το λόφο-θυμάσαι;

Κι όταν φτάσαμε στην κορυφή-χωρίς να το περιμένουμε-

είδαμε το ουράνιο τόξο.

Ήταν εκεί-γιομίζοντας την απεραντοσύνη του περίγυρου.

Και εμείς κοιτάγαμε-μύστες βιβλικής αποκάλυψης-

μέσα στην απόγνωση της άρνησης.

Πέρασε από μέσα μας γνώριμα ,

σαν νάταν αυτό που αληθινά περιμέναμε τόσο καιρό.

Και έβρεχε , πράγματι έβρεχε , δεν κάνω λάθος.

Λένε πως τούτο το ζωνάρι βγαίνει μετά τη βροχή.

Γελιούνται όμως-τώρα εμείς το ξέρουμε αυτό-

Είχαμε γίνει μούσκεμα απ' τις σταγόνες της βροχής

και των ματιών μας.

Κλαίγαμε

γιατί είχαμε διαπιστώσει πόσο ασύγκριτα πιο όμορφο

από μας είναι το ουράνιο τόξο.

Γελάγαμε

μας έφτανε που είχαμε ανακαλύψει

πως υπάρχει το ουράνιο τόξο

Κι ας μέναμ΄εμείς για πάντα άσχημοι...

(webshots)



Αβάσταχτη η επιθυμία

να έρθει η ομορφιά στη γη.

Μαζεύτηκαν εκατομμύρια υπογραφές.

Δεν συμπληρώθηκε ακόμη η κρίσιμη μάζα;

Πότε θα μπει η οριακή υπογραφή;

Μοιάζουν να έχουν όλα ειπωθεί

Πέφτουν βαριές οι λέξεις στο χαρτί

Συλλαμβάνονται αδιάφορα από το αυτί

-μόνο οι λέξεις αγάπης δεν έχουν σημείο κορεσμού-

Τα βλέμματα κι οι σιωπές στέλνουν εύγλωττα μηνύματα.

Πότε το κεκρυμμένο μυστικό από καταβολής κόσμου

Θ’ αποκαλυφθεί

Θα σπάσει τα δεσμά του μυαλού , της ψυχής , του σώματος

Θα λυτρώσει το γένος μας ;

Μην ασχολείσαι μόνο με το κακό , που βλέπεις γύρω σου.

Προσπάθησε να ανακαλύψεις το καλό που είναι συνήθως κρυμμένο.

Να είσαι εξερευνητής των μαργαριταριών του αγαθού

στον απέραντο ωκεανό των ανθρώπων

και όχι ρακοσυλλέκτης της κακίας

στο σκουπιδοτενεκέ της ανθρώπινης αθλιότητας...

Ο άνθρωπος δεν μπορεί

να ανακαλύψει

νέους ωκεανούς

αν δεν έχει το κουράγιο

να χάσει τη θέα της ακτής.

«Αν βρω ποτέ μέσα μου μια επιθυμία που καμιά εμπειρία αυτού του κόσμου δεν μπορεί να ικανοποιήσει, τότε η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως δημιουργήθηκα για έναν άλλο κόσμο.»

ΑΚΡΟΒΑΣΙΑ

Τ αγόρι
ο άντρας
κι ο γέροντας
ανταμώνουν στα δεκαοχτώ σου χρόνια
Ο έρωτας
κι ο θάνατος
Η φωνή σου
σε ρυθμό ζεϊμπέκικο
όλο σάλτους και καθίσματα
ένας εσπερινός
αυτή σου η φωνή
η καπνισμένη αναπνοή
πότε μ ασπρίζει τα μαλλιά
και πότε με μεθάει
Η πίκρα
σμίγει με τη μαγκιά
φτύνει βρισιές στο χώμα
κι ύστερα σκύβει
και το φιλά.

Καλησπέρα σε όλους!