Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Ξένοι σ΄αυτόν τον κόσμο ...

Οι Ξένοι σ΄αυτόν τον κόσμο αναζητούν κι αγωνίζονται
–κι είναι διπλός αγώνας με εξωτερικές και εσωτερικές ενάντιες δυνάμεις
και η επίτευξη ισορροπιών εύθραυστη αλλά μαγευτική-
για την ωραία Πατρίδα ξεφεύγοντας από την παγίδα του Χρόνου…

Οι Ξένοι σ΄αυτόν τον κόσμο έχοντας ανακαλύψει τις γήινες μα και τις άχρονες ομορφιές του αγωνίζονται γιατί αναζητούν τη διάρκεια της γιορτής...
η ζωή, η χάρη και η ομορφιά απαλλαγμένες από έπαρση και ανταγωνισμό
να μην υπόκεινται στην φθορά
να χαρακτηρίζονται από αθωότητα
που θα προκύψει από την εμπειρία της κατανόησης, με κέρδος τη σοφία της απλότητας
καρποί που θα προσφέρουν στο κουρασμένο γένος μας την πληρότητα της δικαίωσης και την αγαλλίαση της αιωνιότητας...

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

απέναντι...

δυο βδομάδες βρίσκομαι στο νησί
και συνεχίζουν να βγαίνουν
ευχαριστήριοι ψίθυροι από τα χείλη μου
γι΄αυτά που βιώνω
και όλο μου το είναι , κάθε μου κύτταρο ζητούσε
που σ΄αυτή τη χρονική στιγμή ήμουν έτοιμη
να μου δοθούν και να τα εκτιμήσω
έχοντας πληρώσει ακριβό αντίτιμο…

μυστήρια περιπέτεια
η ζωή μας
η χώρα μας, ο λαός μας
το γένος των ανθρώπων

και μεις ζητάμε εξιχνίαση , απαντήσεις …

και είναι και τα πολλά λόγια που κούρασαν, που στέρεψαν…




αγριοτριαντάφυλλα που ημερεύουν την ψυχή…

κι η Σίβυλλα που μου θυμίζει την ξεκούραση της απλότητας…


μέσα στη τηλεοπτική φλυαρία
την πληθώρα των διαδικτυακών απόψεων
προσπαθούμε να βρούμε δείγματα γνησιότητας, καλής προαίρεσης, ουσιαστικής ευγένειας, γενναιότητας…

μέσα από την καθημερινή πρακτική να επιδοκιμάσουμε το αγαθό
να αντιπαρατεθούμε στο άδικο αναλαμβάνοντας το κόστος…

να φιλιώσουμε με τον εαυτό μας

σκοτεινές ειδήσεις από το εξωτερικό, το εσωτερικό, τους συγγενείς , τους φίλους

πόνος

πόθος,

λαχτάρα να λυτρωθεί το γένος μας

να περάσουμε απέναντι…




Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Ενεργοποίηση…

μπορεί να καθυστέρησε αλλά συμβαίνει…
κινεί και συγκινεί…


Υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν και διατηρούν φρέσκο
το όνειρο , την ελπίδα , την πίστη
στη σκέψη , στην καρδιά , στην καθημερινότητά τους
κι όταν διαπιστώνουν ότι δεν είναι μόνοι τους
χαίρονται, ενθουσιάζονται,
είναι έτοιμοι για το αδύνατο…

Μας συγκλόνισε, μας απογείωσε για μια φορά ακόμη ο Μ.Θεοδωράκης
προχτές σε πρωινή εκπομπή...


μεγάλη υπόθεση η αξιοπρέπεια…

Βρίσκομαι εδώ και δέκα μέρες στο νησί – εγκαθίσταμαι…
Συνάντησα κι εδώ ανθρώπους με κοινωνική συνείδηση που ενεργοποιούνται
κι άλλους που ακολουθούν μετά απ΄αυτούς
και κάποιους τρίτους που επιλέγουν την παθητικότητα και το συμβιβασμό…

Ενεργοποίηση λοιπόν, στο πνεύμα της αλληλεγγύης και του συλλογικού καλού

…ας είναι ευλογημένη