απέναντι...

δυο βδομάδες βρίσκομαι στο νησί
και συνεχίζουν να βγαίνουν
ευχαριστήριοι ψίθυροι από τα χείλη μου
γι΄αυτά που βιώνω
και όλο μου το είναι , κάθε μου κύτταρο ζητούσε
που σ΄αυτή τη χρονική στιγμή ήμουν έτοιμη
να μου δοθούν και να τα εκτιμήσω
έχοντας πληρώσει ακριβό αντίτιμο…

μυστήρια περιπέτεια
η ζωή μας
η χώρα μας, ο λαός μας
το γένος των ανθρώπων

και μεις ζητάμε εξιχνίαση , απαντήσεις …

και είναι και τα πολλά λόγια που κούρασαν, που στέρεψαν…

αγριοτριαντάφυλλα που ημερεύουν την ψυχή…

κι η Σίβυλλα που μου θυμίζει την ξεκούραση της απλότητας…

μέσα στη τηλεοπτική φλυαρία
την πληθώρα των διαδικτυακών απόψεων
προσπαθούμε να βρούμε δείγματα γνησιότητας, καλής προαίρεσης, ουσιαστικής ευγένειας, γενναιότητας…

μέσα από την καθημερινή πρακτική να επιδοκιμάσουμε το αγαθό
να αντιπαρατεθούμε στο άδικο αναλαμβάνοντας το κόστος…

να φιλιώσουμε με τον εαυτό μας

σκοτεινές ειδήσεις από το εξωτερικό, το εσωτερικό, τους συγγενείς , τους φίλους

πόνος

πόθος,

λαχτάρα να λυτρωθεί το γένος μας

να περάσουμε απέναντι…