ανταλλαγές…

σε λίγες μέρες φεύγω απ΄το νησί – πρώτη φορά έμεινα τρεις μήνες …

το «ταξίδι» βέβαια συνεχίζεται…

ένα από τα πράγματα που μ΄αρέσει στην ελληνική επαρχία είναι η ανταλλαγή προϊόντων…

η Γαλάτεια , Κρητικιά που έχει παντρευτεί Ανδριώτη - παρασκευάζει εξαιρετικό τσίπουρο - και έχει ριζώσει στο νησί, μας έδωσε πατάτες, κρεμμύδια και κολοκυθάκια από το κτήμα της

μόλις γύρισε ο καλός μου από το ψάρεμα της πήγαμε το χταποδάκι που της είχε τάξει

ο Γιώργος , «Αθηναίος» που έχει φτιάξει σπίτι εδώ και σκοπεύει να εγκατασταθεί , μας έφερε καλούδια από το ερασιτεχνικό του μποστάνι , χειρονομία καρδιάς και αισθητικής…

ανταποδώσαμε με μπουγατσάκια και τυροπιττάκια παραγωγής μας

γεννιούνται σκέψεις για την απλότητα , την κοινωνία της ανταλλαγής προϊόντων και την κοινωνία του χρήματος

ίσως ο άνθρωπος έπρεπε να ζήσει το αδιέξοδο της δυτικής κοινωνίας, του αστικού πολιτισμού, να πάρει τις εμπειρίες του – ο καθένας θέλει το χρόνο του, άβυσσος η ψυχή – κι ύστερα να επιστρέψει ώριμος στη χαμένη πατρίδα …

ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει βρει τις απαντήσεις σ΄όλα…

δεν εξιδανικεύω καταστάσεις , παντού η μακροχρόνια συμβίωση φέρνει στην επιφάνεια πάθη κι αδυναμίες

ωστόσο θέλω να πιστεύω ότι είναι έτοιμοι – ή σχεδόν έτοιμοι – αρκετοί να κάνουν ένα βήμα παραπέρα και να συμπαρασύρουν κι άλλους – ρίξε πνεύμα-φως πάνω μας…

επιστρέφω Αθήνα - δεν τη νιώθω πια έδρα μου...

καλό φθινόπωρο φίλοι μου…