Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ

Δεν είμαι άνθρωπος που εύκολα αγκαλιάζει τον άλλο ή αφήνεται στην αγκαλιά του. Την τρυφερότητά μου την εκφράζω με τα λόγια και το απλό άγγιγμα. Ωστόσο αναγνωρίζω την αξία της αγκαλιάς και παρόλο που δεν την χόρτασα στην παιδική ηλικία είχα την ευλογία να την γευτώ απλόχερα στην ενήλικη ζωή μου.
Διάβαζα λοιπόν ότι κάποιος δόκτωρ Μπρέσλερ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, γράφει για τους ασθενείς του τέτοιες απίθανες συνταγές: οκτώ αγκαλιάσματα την ημέρα-από δυο το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα και το βράδυ."Μα γιατρέ σοβαρολογείτε;" ρωτούν οι ασθενείς.Κι ο Μπρέσλερ εξηγεί πως η αιμογλοβίνη, αυτή που μεταφέρει ζωτικές ποσότητες οξυγόνου στην καρδιά και το μυαλό, αυξάνεται σημαντικά όταν σ΄αγγίζουν, σε χαϊδεύουν, σ' αγκαλιάζουν. Επιπλέον το αγκάλιασμα αλαφρώνει την ένταση, απαλύνει την κατάθλιψη κι ανανεώνει το αμυντικό σύστημα του οργανισμού.!

Επτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου:

Την πρώτη φορά όταν την είδα να δειλιάζει
μπροστά στη λαχτάρα της να φτάσει στα ύψη.

Τη δεύτερη φορά όταν την είδα να κουτσαίνει μπροστά στους ανάπηρους.

Την τρίτη φορά όταν της δόθηκε να διαλέξει ανάμεσα στο δύσκολο και το εύκολο και εκείνη διάλεξε το εύκολο.

Την τέταρτη φορά όταν έκανε κάποιο κακό και παρηγορήθηκε με το ότι και οι άλλοι κάνουν κακό.

Την πέμπτη φορά όταν ανέχτηκε από αδυναμία και δικαιολόγησε την ανοχή της σα δύναμη.

Την έκτη φορά όταν περιφρόνησε την ασχήμια κάποιου προσώπου
και δεν ήξερε ότι αυτό το πρόσωπο ήταν μια από τις δικές της μάσκες.

Και την έβδομη φορά όταν τραγούδησε τραγούδι επαίνου και το θεώρησε αρετή.

(Κείμενο Χ.Γκιμπράν, φωτογραφία Al Magnus)

Ο Χαλίλ Γκιμπράν λέει για τα παιδιά:

«Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου.
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα.
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
αφού σκέψεις έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους
αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα .
Διότι η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες .
Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.
Ο Τοξότης βλέπει το σημάδι της τροχιάς προς το άπειρο
και Εκείνος σε κάμπτει με τη δύναμή του,

ώστε τα βέλη του να πορευθούν γρήγορα και μακριά.

Να χαίρεσαι όταν σε κάμπτει το χέρι του Τοξότη.
Διότι όσο αγαπά το βέλος που πετάει
τόσο αγαπά και το τόξο που μένει σταθερό.»

Πρόσεχε τις σκέψεις σου μπορεί να γίνουν λόγια,

πρόσεχε τα λόγια σου μπορεί να γίνουν πράξεις,

πρόσεχε τις πράξεις σου μπορεί να γίνουν συνήθεια,

πρόσεχε τη συνήθεια μπορεί να γίνει χαρακτήρας,

πρόσεχε το χαρακτήρα σου μπορεί να γίνει το πεπρωμένο σου...

Καταγράφω στίχους μαθητών μου(ηλικίας 16 ετών), όπου καταφαίνεται η ευαισθησία και το χιούμορ των παιδιών.Και αναρωτιέμαι για μια φορά ακόμη πότε θα εφαρμοστεί το εκπαιδευτικό εκείνο σύστημα που θα καλλιεργεί τον ανώτερο εαυτό των παιδιών, προϋπόθεση για καλύτερες κοινωνίες.

Πρόκειται για αποσπάσματα.

1) "Μάθε μου μόνο, πώς μπορώ να λησμονήσω

τη ντροπαλότητά σου την πρωτόγνωρη, την τόσο ερωτική

και πώς τη σκέψη μου μακριά σου να κρατήσω

όταν η ζάλη του ονείρου σου μ΄αφήνει ζωντανή.

Ίσως τα μάτια σου να πλάσαν την ελπίδα,

δυο μαύρες φλόγες που όμως ζέσταναν δεκάξι χρόνων παγωνιά.

Ίσως κι η καλοσύνη σου, η πιο γλυκιά παγίδα

και κάτι λόγια σου που ακούστηκαν λιγάκι παραπάνω τρυφερά.¨

2)"Το γράμμα που σου γράφω αυτό

είναι το τελευταίο!

Συγγνώμη μα βαρέθηκα τα ίδια να σου λέω...

Αγόρι μου, κουράστηκα

αμάν...κατάλαβέ το!

Δε θέλω να ΄μαστε μαζί,

για πάντα χώνεψέ το.

Μου έλεγες τα ψέματα

το ένα πίσω απ΄τ΄άλλο

κι όταν σε καταλάβαινα

μου έπαιζες το ... Γάλλο.

...........................................

Και μη μου πεις πως ξέχασες

τότε στο σινεμά,

που άρχισες τα κλάματα

και ούρλιαζες:"μαμά"!

Αλλά τ΄αποκορύφωμα

έφτασε με τη Σόνια,

που τάχα ήταν ξαδέρφη σου

και...τα΄χατε δυο χρόνια!"

3)"Υπάρχουν τόσοι,κι άλλοι τόσοι

που θα σου πούνε πώς θα ζεις,

τι να κάνεις, τι να πεις

και το στυλ που θα ντυθείς.

Θα τους ακούσεις κι εσύ

γιατί έτσι έχεις μάθει,

να ακολουθείς πάντα πιστά

όλα τα δικά τους λάθη.

Μα μια μέρα θα γυρίσεις

να κοιτάξεις τη ζωή σου

μια ζωή που τελικά

δεν ήταν δική σου."

4)"Κάθε φορά που η σκέψη σου τριγυρνάει μες στο μυαλό μου

απορροφάται από τη φαντασία και βγαίνει στο στυλό μου.

Γιατί να γίνει έτσι; Μα η ερώτηση χαμένη,

η εικόνα σου στα μάτια μου για πάντα εγκλωβισμένη. "

Έλα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι

- προτού οι εφτά πληγές σφραγίσουνε το τέλος -

παραπονεμένος άνεμος

να χαϊδέψης το κατώφλι μας.

Η φωνή μας σε περιμένει

- έχει απομείνει μονάχη -

τραγούδι επίμονο του τζίτζικα στο κοιμητήρι.

Περιδιάβασε ανάμεσα στις τύψεις μας.

΄Εχει μια λύπη η δέησή μας,

από έναν παιδικό καιρό, που ξανάνθισε
μια τρυφερότητα νησιώτικης ακρογιαλιάς

που καθρεφτίζει τους οικτιρμούς σου.

Κατέβα από τους λόφους,

φέρε την πηγή του ελέους σου

ν' αναβλύση πλάι στην πληγή μας.
Μάζεψε πάλι εκ περάτων

τα μηνύματα της χαράς,

φόρτωσέ τα πάνω σε δειλινές καμπάνες
που σημαίνουν την Παράκληση

και φέρτα να τα καρφώσης

στεφάνι στην πόρτα μας!

Ματθαίος Μουντές
Δέηση του Δεκαπενταυγούστου

Ο ένας κοιτάζει το νερόλακκο και βλέπει τη λάσπη,
ο άλλος βλέπει μέσα του τα άστρα που αντανακλώνται.





(φωτογραφία AlMagnus)

Το αληθινό νόημα του πολιτισμού δεν προϋποθέτει την αύξηση της κατανάλωσης,
αλλά τον ελεύθερο και καλά προμελετημένο περιορισμό των επιθυμιών. ΓΚΑΝΤΙ





(φωτογραφία photographers direct)

Δυο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου με μεγάλο θαυμασμό και ευλάβεια : ο έναστρος ουρανός πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου.
ΕΜ. ΚΑΝΤ

( φωτογραφία desktop )

Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάστικο

σαν θησαυρό να το φυλάξεις

τους λογισμούς, τους πόθους σου άλλαξε

μ΄αυτό ποτέ μην το αλλάξεις.

Κι όταν χλωροφυλλιάσει η όψη σου

και στα μαλλιά σου πέσουν χιόνια

μόνο ό,τι φύλαξες παιδιάστικο

θα μείνει απείρακτο απ΄τα χρόνια!

Γ.Δροσίνης

(φωτογραφία από flickr)