…Θέλει αγώνα και κόπο πολύ να εκπαιδεύσει κάποιος τ΄αυτιά και τα μάτια της ψυχής του για ν΄ακούν τη σιωπή και να βλέπουν τα αόρατα. Θέλει αρετή και τόλμη να σκοτεινιάσει κάποιος τις οθόνες και να φιμώσει τις κραυγές του κόσμου τούτου…
Μόνον έτσι θα καταφέρει να αφουγκραστεί τους ψιθύρους της παραμυθίας, του κουράγιου και της χάριτος, που πλανώνται στον αιθέρα και αναζητούν αποδέκτες…

…Και λέω πίστη, γιατί αυτή χρειάζεται για να μπεις σε έναν αγώνα, που τ΄αποτελέσματά του τίποτε το γήινο, ούτε τα επαληθεύει, ούτε τα εγγυάται…
…Η πίστη είναι διαρκής πάλη με την αμφιβολία, διαρκής αγώνας με το σκοτισμένο νου, είναι δρόμος τραχύς, πικρός. Τον γλυκαίνει όμως ο πόθος των αοράτων…

(από το βιβλίο "Ψίθυροι των αγγέλων"του Ηλία Λιαμή, εκδ.Ακρίτας,

η φωτογραφία AlMagnus)

Βρίσκομαι σε διακοπές, ωστόσο η ...Αναζήτηση συνεχίζεται.

Η αγαπημένη μας σκύλα κι ένας φίλος της. Αγιόκλημα και γιασεμί, τα αγαπημένα μας.

''Φίλος είναι κάποιος που ξέρει το τραγούδι της καρδιάς σου και μπορεί να σου το τραγουδήσει όταν έχεις ξεχάσει τα λόγια.''

(φωτογραφία από flickr)

Τα πλοία είναι πιο ασφαλή στο λιμάνι, αλλά δεν φτιάχτηκαν γι αυτό το σκοπό.

(φωτογραφία από f lickr)

Η αληθινή αξία είναι όπως το ποτάμι , όσο βαθύτερο είναι , τόσο λιγότερο θόρυβο κάνει...

( φωτογραφία από flickr )

Τα σφάλματα είναι τα όστρακα που κρύβουν μέσα τους τη γνώση

( η φωτογραφία από flickr )

Το 1952 στο νησί Κοσίμα(Ιαπωνία), επιστήμονες προμήθευαν τους πιθήκους με γλυκοπατάτες που τις έριχναν στην άμμο. Η γεύση της ωμής γλυκοπατάτας άρεσε πολύ στους πίθηκους όχι όμως και η άμμος που κόλλαγε πάνω τους.
Ένας νεαρός πίθηκος, ανακάλυψε ότι μπορεί να πλένει τις πατάτες σ' ένα γειτονικό ποτάμι και έμαθε το κόλπο αυτό και στη μητέρα του. Αυτό τον καινούργιο τρόπο τον έμαθαν και όσα πιθηκάκια έπαιζαν μαζί του και το έμαθαν και στις μητέρες τους. Αυτή την καινοτομία, την έμαθαν σταδιακά διάφοροι πίθηκοι. Μέσα σε λίγο χρόνο όλοι οι νεαροί πίθηκοι έμαθαν να πλένουν τις γλυκοπατάτες που ήταν λερωμένες για να τις κάνουν πιο εύγεστες. Οι μόνοι ενήλικοι πίθηκοι που ακολούθησαν αυτή την κοινωνική πρόοδο, ήταν αυτοί που μιμήθηκαν το παιδιά τους. Όλοι οι άλλοι ενήλικες εξακολουθούσαν να τρώνε τις πατάτες λερωμένες. Το φθινόπωρο του 1958 ένας ορισμένος αριθμός πιθήκων του νησιού έπλεναν τις γλυκοπατάτες τους. Ας υποθέσουμε ότι υπήρχαν 99 πίθηκοι στο νησί που είχαν μάθει να τις πλένουν. Κι ας υποθέσουμε ότι το επόμενο πρωί έμαθε να πλένει τις πατάτες του και ο εκατοστός πίθηκος.(κρίσιμη μάζα)
Τότε συνέβη κάτι παράξενο. Μέχρι να νυχτώσει εκείνο το βράδυ όλοι οι πίθηκοι της φυλής έπλεναν τις γλυκοπατάτες τους στο ποτάμι πριν τις φάνε. Αλλά το πιο εκπληκτικό πράγμα που παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν πως η συνήθεια να πλένουν τις πατάτες μεταδόθηκε και στους πιθήκους που ζούσαν στα γύρω νησιά!
Προοδευτικοί επιστήμονες και στοχαστές πιστεύουν ότι αυτή η μεταβίβαση πληροφοριών μπορεί να γίνει μέσω ενός συλλογικού υποσυνείδητου που ενώνει όλα τα μέλη ενός είδους.Κάποιοι ερμηνεύοντας το γεγονός ισχυρίζονται πως ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε έχει επίδραση στα υπόλοιπα μέλη του είδους μας. Κάθε φορά που διαλέγω την αγάπη από το μίσος, κάθε φορά που διαλέγω την ειρήνη, τη συνεργασία, την προστασία της φύσης, την προσφορά γίνεται λίγο ευκολότερο και για τους άλλους να κάνουν το ίδιο…

Αναζητώντας τη χαμένη πατρίδα

δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε

την προσπάθεια στην παρούσα κατάσταση.

Όμως είναι φορές που με Matrix μοιάζει η ζωή μας

και τότε η νοσταλγία έντονη προβάλλει

κι ο πόθος να νικήσουμε το νόμο της βαρύτητας

να σπάσουμε τα κάγκελα της φυλακής μας

κι απαλλαγμένοι από το βάρος της γήινης στολής μας

ιπτάμενοι να την αναζητήσουμε.

( φωτογραφία AlMagnus )

΄Ελα νύχτα πέσε

να μαλακώσεις τις αιχμές μας

οι φωνές να παύσουν

κι η σιωπή να χαϊδέψει την ύπαρξή μας.

Κι όμως -ομολόγησέ το- περιμένεις το ξημέρωμα

εκείνο που θα επιβεβαιώσει

τις υποσχέσεις

που ντροπιασμένες πήγαν και κρύφτηκαν.

( φωτογραφία desktopnexus )