ΑΓΡΙΑ ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ

Χθες ανεβήκαμε με μια φίλη για πεζοπορία στον Υμηττό. Με χαρά διαπιστώσαμε ότι έχουν αρχίσει να βγαίνουν τα αγαπημένα μας κυκλάμινα.Αυτά τα μικρά κομψοτεχνήματα που από παιδί μου έδιναν χαρά καθώς τα ανακάλυπτα να ξεπετιούνται από παντού και να χρωματίζουν τη γη το φθινόπωρο.



"Περπατώ μες στ΄αγκάθια, μες στα σκοτεινά ,σ΄αυτά που΄ναι να γίνουν και στ΄αλλοτινά κι έχω για μόνο μου όπλο, μόνη άμυνα τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα."(Μαρία Νεφέλη,ΕΛΥΤΗ)

Κυκλαδινό κυκλάμινο /στου βράχου τη σχισμάδα /πού βρήκες χρώματα κι ανθείς /πού μίσχο και σαλεύεις /Μέσα στο βράχο σύναξα /το γαίμα στάλα στάλα /μαντήλι ρόδινο έπλεξα /

κι ήλιο μαζεύω τώρα.(Γιάννης Ρίτσος)

Το χρώμα τους και το διακριτικό τους άρωμα μόλις φέρεις κοντά το πρόσωπο σε ανταμείβουν.

έσκυψαν σαν ντροπαλά κορίτσια...

λεπτοκαμωμένο , λεπτοφυές , ντελικάτο

Τώρα με τ’όνειρο χαρά σου / Μείνε κυκλάμινο του δάσους / Και πριν στον ήλιο αναστηθείς / Πάρ’ την αγάπη για κλειδί σου / Στην αμμουδιά του παραδείσου /Πού πας απόψε να σταθείς; (Νίκος Γκάτσος)

πρωινές δροσοσταλίδες

Αν γινότανε τα εκατομμύρια των κυττάρων μου να διαχώριζα / σ΄όλη τη γη θα τα ΄σπερνα κυκλάμινα και χαμομήλια / πάνω σ΄αυτά να περπατάς / κι όταν θα μ΄αγαπάς κι όταν θα μ΄έχεις ξαγαπήσει.(Μ Κασόλας)

"Τα ποιήματα είναι λίγα κυκλάμινα που ανθίζουν στα ρήγματα της μνήμης"
(ΑΡΗΣ ΑΡΓΕΣΤΗΣ)

συμβολίζουν την αντοχή, την αγνότητα, την αυθεντικότητα, την άδολη σκέψη

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ , αγαπητοί μου φίλοι

( η πρώτη φωτογραφία δική μου, οι άλλες:flickr,digital camera,Em.Mavrofides,Κατερίνη)