Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

προκλητικές αλήθειες και οι φίλοι του σ/κ

 
έφυγε και το τελευταίο πλοίο της βδομάδας για απέναντι, πέρα…
μαζί του και οι γείτονες του σ/κ , νεοαποκτηθέντες φίλοι κάποιοι απ΄αυτούς

εμάς δεν είναι πια η πρωτεύουσα ο προορισμός μας - κλείνουμε σχεδόν τρια χρόνια στην καινούρια μας εστία

 
"τους ανθρώπους να τους αγαπάτε, να μην τους εμπιστευόσαστε"
μας είχε πει πριν από χρόνια ένας σοφός γέροντας – μαχητής…

όταν αρθρώνω αυτή την φράση οι περισσότεροι αντιδρούν – η αλήθεια είναι ότι κι εγώ συνεχίζω να εμβαθύνω στο νόημά της με τον καιρό, κρύβει έννοιες όπως επιείκεια, συγχωρητικότητα, αυτάρκεια που επιτυγχάνεται με εσωτερικό αγώνα, αποθέματα ενέργειας, ικανότητα ανιδιοτελούς προσφοράς στον εκάστοτε πλησίον ,συνειδητότητα…

η Αθηνά, αγέρωχη και φοβισμένη…
 
ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο τσίπουρο παρείσφρησε το θέμα στην κουβέντα με τους επισκέπτες του σ/κ
" Όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στη ζωή σου για να σε διδάξουν πολύτιμα μαθήματα. Πάρε το μάθημά σου, ευχαρίστησε και προχώρησε. Αντί να μέμφεσαι,είναι καλό να σκέφτεσαι ότι όλα τα γεγονότα και οι άνθρωποι που πέρασαν απ΄τη ζωή σου έπαιξαν ένα θείο ρόλο."W.W.Dyer

 «…Γιατί ήξερα ότι είναι στο πρόγραμμα του θεού. Αυτό παιδί μου να κάνεις όλον τον καιρό. Όποιος κι αν σε στεναχωρεί, όποιος κι αν σ΄αγαπά. Όλα όσα γίνονται είναι στο Πρόγραμμα του Θεού και γι αυτό θα τα αγαπάς…» γερόντισσα Γαβριηλία
 
δυσκολοχώνευτα λόγια ή μήπως όχι;

                                δύση , γιατί μας προκαλεί ο ουρανός με τα παιχνίδια του…

πλάι στον εξωτερικό αγώνα που μαίνεται – στον κοινωνικό, εργασιακό, οικονομικό τομέα- ο αμείλικτος μα και υπέρτατος εσωτερικός αγώνας…
 
                                                              ανατολή
όμορφοι που είμαστε οι άνθρωποι όταν είμαστε ελλιπείς αλλά καλοπροαίρετοι, πειραχτήρια αλλά και αυτοσαρκαζόμενοι, απόλυτοι αλλά και τρυφεροί, σφάλλοντες αλλά μετανοούντες, ανεπαρκείς αλλά ουρανό ατενίζοντες…

 κι αυτή η ομορφιά όσο πληθύνεται, δεν μπορεί, θα κρούσει ισχυρά τη Θύρα και θα πέσει ή θ΄ανοίξει…

 



20 σχόλια:

zkcome είπε...

Όλη τη χαρά να θεωρήσετε πως έχετε, αδελφοί μου, όταν περιπέσετε μέσα σε ποικίλες δοκιμασίες, γνωρίζοντας ότι η δοκιμή της πίστης σας κατεργάζεται υπομονή. Και η υπομονή ας έχει έργο τέλειο, για να είστε τέλειοι και ολόκληροι, χωρίς να σας λείπει τίποτε.

Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία, γιατί όταν γίνει δόκιμος, θα λάβει το στέφανο της ζωής, τον οποίο ο Κύριος υποσχέθηκε σ' αυτούς που τον αγαπούν.

PISTOS788 είπε...

…Αντί να μέμφεσαι,είναι καλό να σκέφτεσαι ότι όλα τα γεγονότα και οι άνθρωποι που πέρασαν απ΄τη ζωή σου έπαιξαν ένα θείο ρόλο."W.W.Dyer

…Όλα όσα γίνονται είναι στο Πρόγραμμα του Θεού και γι αυτό θα τα αγαπάς…» γερόντισσα Γαβριηλία


…όμορφοι που είμαστε οι άνθρωποι όταν είμαστε ελλιπείς αλλά καλοπροαίρετοι, πειραχτήρια αλλά και αυτοσαρκαζόμενοι, απόλυτοι αλλά και τρυφεροί, σφάλλοντες αλλά μετανοούντες, ανεπαρκείς αλλά ουρανό ατενίζοντες…
κι αυτή η ομορφιά όσο πληθύνεται, δεν μπορεί, θα κρούσει ισχυρά τη Θύρα και θα πέσει ή θ΄ανοίξει…

ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ...

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ,ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ!

Άιναφετς είπε...

Κατ' αρχάς ξέρεις πολύ καλά πόσο χαίρομαι όταν επανέρχεσαι στο blog σου με παρόμοια κείμενα!
Το κείμενο σου Όλυ μου, αναφέρει έννοιες που έχουν χάσει το νόημα τους, όπως η λέξη εμπιστοσύνη και όντος σηκώνει πολύ κουβέντα και φυσικά η λέξη "Αγαπώ"...
Όταν κάποιος εμπιστεύεται ας πούμε ένα μυστικό του ή οτιδήποτε, αυτό περιέχει κατ' αρχάς μια απαίτηση, μια ανταπόκριση, μια προσδοκία και οι πιθανότητες απογοήτευσης ελλοχεύουν... Ενώ όταν Αγαπάς δεν απαιτείς, δεν περιμένεις τίποτα, απλά αγαπάς!
Πολύ τελευταία, "κατανόησα" πως όταν δεν προσδοκάς, δεν απογοητεύεσαι...
Γι αυτό και ο Χριστός είπε πως είναι ευλογημένος αυτός που δεν προσδοκεί...
Τα πάντα μας διδάσκουν, φτάνει να είμαστε ανοιχτοί και πάνω απ' όλα να μη ξεχνάμε πως είμαστε οι δάσκαλοι και οι μαθητές του εαυτού μας!

ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! (Α=Αληθινά)

Διαβάτης είπε...

"τους ανθρώπους να τους αγαπάτε, να μην τους εμπιστευόσαστε" ...

αυτό προσπαθώ να κάνω τον τελευταίο καιρό , γλυκιά ψυχούλα ...

ο καθένας βάζει το δικό του ληθαράκι στο πέρασμά του από τη ζωή μας ! Κι΄ εδώ είναι η ομορφιά ... άλλος μας δυναμώνει στην υπομονή , άλλος στην επιμονή ,άλλος στην ελπίδα , άλλος στην πίστη , άλλος αλλού , κι΄ άλλος αλλού ... όλοι μ΄ ένα μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο ...

και όλοι μεταξύ μας κρατάμε όρθια την ανθρωπότητα , όσο μπορέσουμε να την κρατήσουμε , γιατί ο πόλεμος είναι πολύ δυνατός ... από τον μοναδικό εχθρό της ...

μου έδωσε μεγάλη χαρά η ανατολή σου σήμερα , γλυκιά μου Αναζήτηση ...

σε φιλώ γλυκά :)

ANAZHTHΣH είπε...

zkcome

Και η υπομονή ας έχει έργο τέλειο...

ANAZHTHΣH είπε...

PISTOS 788

Χαιρετώ σε φίλε Πιστέ,
τα σέβη μου!

ANAZHTHΣH είπε...

Άιναφετς

"να μη ξεχνάμε πως είμαστε οι δάσκαλοι και οι μαθητές του εαυτού μας"
ναι κι αυτό λειτουργεί παραδειγματικά στους άλλους καλοπροαίρετους...

και δική μου χαρά το συναπάντημά μας αν και όπως σου έχω ξαναπεί συνυπάρχουμε μονίμως στη...νοόσφαιρα

φιλιά ολόγλυκα

ANAZHTHΣH είπε...

Διαβάτης

και δική μου χαρά το άγγιγμά σου στη σελίδα μου και στην ψυχή μου αγαπημένη μου Αργυρούλα

σε γλυκοφιλώ

Μπατσιώκης Γιώργος είπε...

Διαλέγουμε τις χαρές και τις λύπες μας πολύ πριν τις ζήσουμε.
Χαλίλ Γκιμπράν

Άνθρωποι Σε Κοινωνία! Η οπτική πάντα είναι, ένα ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο!

Κάθε σου Αναζήτηση είναι μια προσευχή, προκλητική και αληθινή!
Πάντα Δόκιμοι αγωνιζόμενοι αδερφή μου.

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπημένη μου Αναζήτηση,

Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε: "Ξέρετε, αυτό που λέει η Γραφή “καί αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς ὑμῶν ἠριθμημέναι εἰσί”, είναι πραγματικότητα. Έτσι είναι. Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο. Μας αγαπά πολύ, μας έχει στο νου του κάθε στιγμή και μας προστατεύει."

Και το μεγαλείο αυτής της αγάπης εμείς το ανακαλύπτουμε στα πρόσωπα των πλησίον μας, ιχνηλατώντας στην οδό της ταπείνωσης.

Γιατί το πιο δύσκολο μάθημα της ζωής είναι να μάθουμε να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Καλό βράδυ!

Margo είπε...

Οικίες εικόνες οικίες σκέψεις. Το περιβάλλον μάλλον θα παίζει κάποιο ρόλο. Γινόμαστε πιο ανοιχτοί με εμάς και με τους άλλους. Το νιώθεις καλή μου φίλη; Φτάνει να θέλει κανείς να αφεθεί.
Πόσο χαίρομαι που έγραψες. Ξαναζωντανεύει η επαφή που υπάρχει έτσι κι αλλιώς.

Λάτρεψα την Αθηνά σας. Όνειρο ζωής που δεν κατάφερα ακόμη να πραγματοποιήσω.
Πανέμορφες φωτογραφίες. Απόλαυσα κι ας βλέπω παρόμοιες. Η ματιά του καθενός μας είναι διαφορετική κι ας καμαρώνουμε τα ίδια θαύματα.

Σε φιλώ με αγάπη!

ANAZHTHΣH είπε...

BornGR

αυτή την οπτική είναι που πρέπει να δουλέψουμε ,μεγάλο πράγμα, έχει να κάνει άλλωστε και με την πίστη μας...

σε χαιρετώ brother,
ευχαριστώ

ANAZHTHΣH είπε...

ΑΝΘΗ

"...φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας..."

αν το είχαμε αφομοιώσει αυτό θα είχαμε την ποθούμενη ισορροπία-γαλήνη , αλλά το δουλεύουμε και θα μας δοθεί κάποια στιγμή, έτσι δεν είναι φίλη μου;

σε φιλώ

ANAZHTHΣH είπε...

Margo

ναι Μαρία μου,παίζει ρόλο και το περιβάλλον -που είχαμε την εύνοια να επιλέξουμε - που ενεργοποιεί τις προδιαθέσεις μας...

η Αθηνά ανήκει σ΄ένα γείτονα,
αγαπώ κι εγώ τα άλογα και προσπαθώ να τα γνωρίσω-λένε ότι είναι έξυπνα κι ευαίσθητα ζώα

σε φιλώ γειτονάκι μου

kat. είπε...

"Όλα όσα γίνονται είναι στο Πρόγραμμα του Θεού και γι αυτό θα τα αγαπάς…"


εξαιρετική ατάκα!!!
νομίζω με αντιπροσωπεύει!!!

ANAZHTHΣH είπε...

kat.

γεια σου Κατ.

χαίρομαι που σε "άγγιξε"αυτή η φράση , την δουλεύω συνεχώς, δεν είναι κι εύκολο να γίνει βίωμα αλλά βήματα γίνονται...

θα περάσω από τα μέρη σου να σε γνωρίσω κι εγώ

να είσαι καλά

kat. είπε...

το παν.. για μένα τουλάχιστον είναι η προσπάθεια!

να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!

ANAZHTHΣH είπε...

kat.

να έχεις καλό κι ευλογημένο δρόμο ...

θα τα πούμε σίγουρα όταν ξαναγράψω γιατί οι αναρτήσεις μου δεν είναι συχνές

φιλιά - μπορώ να σου στείλω πια ολόγλυκα γιατί πλέον γινόμαστε σιγά σιγά φίλες...

Roadartist είπε...

Αυτό το άλογο... :)

ANAZHTHΣH είπε...

Roadartist

έχει αρκετά το νησί,

τα παρατηρώ και προσπαθώ να γνωρίσω αυτά τα όμορφα ζώα...