(webshots)


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ανεβαίναμε το λόφο-θυμάσαι;

Κι όταν φτάσαμε στην κορυφή-χωρίς να το περιμένουμε-

είδαμε το ουράνιο τόξο.

Ήταν εκεί-γιομίζοντας την απεραντοσύνη του περίγυρου.

Και εμείς κοιτάγαμε-μύστες βιβλικής αποκάλυψης-

μέσα στην απόγνωση της άρνησης.

Πέρασε από μέσα μας γνώριμα ,

σαν νάταν αυτό που αληθινά περιμέναμε τόσο καιρό.

Και έβρεχε , πράγματι έβρεχε , δεν κάνω λάθος.

Λένε πως τούτο το ζωνάρι βγαίνει μετά τη βροχή.

Γελιούνται όμως-τώρα εμείς το ξέρουμε αυτό-

Είχαμε γίνει μούσκεμα απ' τις σταγόνες της βροχής

και των ματιών μας.

Κλαίγαμε

γιατί είχαμε διαπιστώσει πόσο ασύγκριτα πιο όμορφο

από μας είναι το ουράνιο τόξο.

Γελάγαμε

μας έφτανε που είχαμε ανακαλύψει

πως υπάρχει το ουράνιο τόξο

Κι ας μέναμ΄εμείς για πάντα άσχημοι...