ΑΚΡΟΒΑΣΙΑ

Τ αγόρι
ο άντρας
κι ο γέροντας
ανταμώνουν στα δεκαοχτώ σου χρόνια
Ο έρωτας
κι ο θάνατος
Η φωνή σου
σε ρυθμό ζεϊμπέκικο
όλο σάλτους και καθίσματα
ένας εσπερινός
αυτή σου η φωνή
η καπνισμένη αναπνοή
πότε μ ασπρίζει τα μαλλιά
και πότε με μεθάει
Η πίκρα
σμίγει με τη μαγκιά
φτύνει βρισιές στο χώμα
κι ύστερα σκύβει
και το φιλά.