Ιδεολογική σύγχυση, αποπροσανατολισμός ή προσωπική ευθύνη;

Από τα μέσα ενημέρωσης προβάλλονται -σκόπιμα;- καλλιεργούνται η διπολικότητα, οι ιδεολογικές προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που υιοθετούνται από τους πολίτες και αναπαράγονται στις καθημερινές μας επαφές.

Το περασμένο Σάββατο οι νεαροί εύζωνοι ,αν και ειδοποιούνται ότι αναμένεται έκρηξη βόμβας κοντά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ,παραμένουν στη θέση τους.

Το ωστικό κύμα της έκρηξης σπάει τα τζάμια της Βουλής και η σιωπηλή επιλογή των τσολιάδων την βιτρίνα της κατεστημένης απαξίωσης...

Και αναριωτιέμαι: γιατί ο πατριωτισμός να συγχέεται με τον εθνικισμό; Η προοδευτικότητα με την αλητεία; Η ηθική με τη στενομυαλιά;

Κάποιος είχε πει ότι οι καλύτεροι της αριστεράς και του χριστιανισμού σιωπούν και προβάλλονται οι δογματικοί και οι γραφικοί...



Εκκωφαντική η σιωπή των πνευματικών ανθρώπων. Ο Μ.Θεοδωράκης από τους λίγους εναπομείναντες, δεν κωφεύει, δεν σιωπά.

Δεν συμπαθώ τις κατηγοριοποιήσεις: "αριστερός", "δεξιός", "αιρετικός"...
Αναγνωρίζω και εκτιμώ τον έμπρακτο ανθρωπισμό, την επανάσταση που ξεκινά από την αυτοκριτική και την εσωτερική ανατροπή και επεκτείνεται παράλληλα στους δίκαιους κοινωνικούς αγώνες.

Μπορεί να μας απογοητεύει η ευτέλεια της καθημερινότητας. Κάποιοι μιλούν για δυσοίωνο μέλλον. Το λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη.

Ωστόσο δεν το οσμίζεσθε στον αέρα ;...το άρωμα ντε, των λεύτερων ψυχών που εγείρονται;...